باز باران...

باز باران با ترانه , با گهرهای فراوان , می خورد بر بام خانه

یادم آمد کربلا را , دشت پرشور و بلا را

گردش یک ظهر غمگین , گرم و خونین

لرزش طفلان نالان , زیر تیغ و نیزه هارا

با صدای گریه های کودکانه , واندرین صحرای سوزان

می دود طفلی سه ساله

پر ز ناله

دل شکسته

پای خسته

باز باران , قطره قطره , می چکد از چوب محمل

خاکهای چادر زینب(س) به آرامی , شود گل

باز باران ...